محتاجم. بیا

 یه چند روزی حالم خوب نبود. الان هم خوب نیست. از پای سجاده زود بلند شدم تا بنویسم.  

.......... 

خدایا؛  

خدای خوب من؛ تنهام نذار. تو که خودت بهتر میدونی بدون نگاه لطف تو می میرم. اگه تو نباشی پودر می شم. خاک می شم.  

خدایا؛  

خدای مهربان من. اگر مهرت را از من گرفتی. جانم را هم از من بگیر. تو که وضعیتم را بهتر از هرکسی میدونی. تو که خوب می دونی چقدر بهت محتاجم. تو که می دونی.....  

خدایا؛ 

اگر می خواهی  از لیستت حذفم کنی. پس بکشم. اینطوری برمی گردم بسوی خودت. کنار تو. 

چی واسه من الان مهمتراز اینه.  

خدایا؛ 

نذار به این حال بمونم. نذار با بی توجهی ات مرگ رویاهام را ببینم. خاکستر می شم . خدایا جانم را بگیر و خلاصم کن. بخودت سوگند راضیم.  

خدایا؛  

می شنوی؟ می بینی؟ 

کجایی یی یی یی یی یی یی؟

......... 

تو که از کودکی می شناسیم. تو که از رگ گردن به من نزدیکتری.  

تو که یادته؛ همیشه حتی از بچگی بدنبال ردپای تو بودم. تو که خوب یادته؟  

من همون دخترم. دختری با چادر سفید و گل های ریز نارنجی. یادته؟ 

رنج من را به تو رسونده بود. تو تمام کودکیم دنبالت بودم.  

........... 

بیا خدا؛  

تو را جان محمدت بیا. دارم می میرم. تو که می دونی درد من درد عشق نیست. رنج من کهنه تر از سن منه؟ 

رنج من از شراب کهنه شیرازی؛ هم کهنه تره؟ 

.......... 

تو که خوب می دونی. عشق به اون واسه من راه نجات بود. یادته؟ 

.......... 

حالا بیا خدا که به جان زهرات فردا دیره؟ 

دیره دیره دیره ..............................